Yok yok, ben değil aslında. Onlar güçlü. Kimsenin olamadığı kadar, hiçbirimizin olamadığı kadar güçlüler.
Minik bedenlerindeki büyük kalplerin en güzel yansımalarından birini izleyeceksiniz birazdan. Düşünüyorum da, uğraştığımız onca "önemli" işin arasında gerçekten kaç tanesi insanlık adına bir yarar taşıyor? Ya da, kendimiz dışında kimler için faydalıyız? Bunu maddi anlamda sormuyorum asla, ama isteklerimiz arttıkça biraz daha mı taşlaşıyor kalbimiz ne?
Ağustos 2013'te, Bilgi Üniversitesi'nden sevgili hocam Cem Hakverdi'nin bir telefonu üzerine çok kıymetli bir işin parçası oluvermiştim birden. Parıltı Derneği'nin görme engelli çocuklar yararına yaptığı bir farkındalık çalışması için, benden piyanoda beste yapmamı istediler. Önce video'yu gördüm, oradaki çocuklardan çıkan her bir kelimenin masumiyeti ve saflığı karşısında ben de temizlenmiştim sanki.
Gözlerimi kapayıp, ellerimin piyano klavyesi üzerinde özgürleşmesine izin verdim. O anda duyduğum karmaşık melodiler, videoda meğersem ne kadar naif duruyormuş!
Ve oraya engelleri aşacak kadar güçlü bu minik kahramanların ufak bir hikayesi çıktı. Siz de, farkındalığın daha yükselmesi için, 5 saniyenizi ayırarak paylaşın lütfen.
Buradan izleyebilirsiniz videoyu.
-Onur
