Desire

Desire... one of the most malevolent blocks appear on our way when we are aiming to achieve the "greatness". But what happens if we keep it with the  flow? Once in a lifetime, letting ourselves "drown" within the flow.

I did that tonight, the outcomes were way satisfactory. It is funny to see how I kept myself in my imaginary jar all these years and experimenting my boundaries on wrong subjects and people. But isn't it what life is all about; it crops up at the most unexpected timing to show us the "reality" behind the calamity.

I have no further reservations for future, I've got everything I want in my life. For just once, I feel "complete". After the years of pain, I now can say, finally, it was worth it all.

It was worth to suffer.

It was worth to all of those sleepless nights,

Hidden cries,

Enough of the drama indeed... now sleep eludes me...

cheers.

Onur's Adventures in Wonderland

Hello all!

After a very radical and certain change in my life, I came to the point where I feel things couldn't get any BET-TER!

For those who don't know, I am in the UK at the moment, pursuing my masters degree in the MA Creative and Media Enterprises, Warwick University with sharing a full of enthusiastic cloud derived from my colleagues and staff. And I can assure you, that is what I call "triumph" and "magical"

It might seem a bit odd to portray my experience so far as "magical" but one can believe that the way I had been through things throughout this past year, was worth to see and, maybe, write (such a heroic quest has been derived, right?) Anyways, I am getting to know sweetest people around the world along with "quadrating" myself to this new land. I have even composed 3 news songs!

And last summer was just : SUPERB! I had the most pleasing experience of working with the Roots and Routes (Germany), an international network for the promotion of cultural and social diversity in contemporary performing arts and media. Working with some of the most talented musicians delicately selected from European territories had me to feel the deepest bonds of musicianship, and how fun it is to work within an international sphere. 

Below you can see how I never wanted to leave Germany:

And this next one was taken just a day before my departure for UK:

It is indeed exciting to be here at Warwick, let's see what life brings on!! 

Cheers,
Onur

"En İyisi" Olmak

Belki de hiçbir zaman olmadığım, veya olamayacağım bir şey. Yine de hayatta bazı anlar vardır, tokat gibi vurur insanın suratına. "Ben şimdi ne yapacağım" dersiniz, öyle çok inanmışsınızdır ki olacağına, sadece o olumlu telefonun geleceği anı düşünür, durursunuz. Telefon gelir, "üzgünüz, sizinle çalışamayacağız" derler, kısa bir sessizlik olur "thanks for letting me know" der kapatırsınız. İşte o anda düşünceler birbirine girmeye başkar. Facebook listenizdeki "arkadaşınız gibi" davranan çocuk rolü kapmıştır çoktan, bilmesine rağmen sorar size "rolü aldın mı?" diye, yutkunur, yolunuza devam edersiniz.

Evet, bugün yenilgiyi tüm iliklerime kadar yaşadım. Büyük kazançların içinde bir yenilgi hem de. Warwick'te tam burslu okuduğum gerçeğinin içinde kendi yolumu bulmaya çalışırken bir batıyor, bir çıkıyorum. "Olacak mı?" acaba diyorum kendi kendime, başarabilecek miyim? Bu besteler senfoni orkestrasında çalınacak mı, sınırlarımı aşabilecek miyim. Alamadığım rol için audition edilirken bana bir soru soruldu: "Neden buradasın?" diye, "Zorlanmak (challenge) için" dedim. Jazz müzik her zaman haaytımda oldu ancak hiçbir zaman gerçek bir orkestra ile icra edemedim, sahnede jazz'ı hissetmek, hissettirmek istiyorum dedim. Öyle sevimli gülüyorlardı ki, o andan itibaren bile "ah, aldım heralde" dedim, diyebildim. Halbuki ki karşımda tam tersi düşünceler dönüyordu; "çok deneyimsiz" damgasını yemiştim bile. Peki bir okul kulübünde bile bunu yapamayacaksam, ne olacaktı?

İkinci ihitmal ise, gerçekten icra edemedim. O da olabilirdi,. müzik dünyasının iki yüzü, her zaman aldatmaya hazır ne de olsa. Kızgın mıyım? - hayır. Buna hakkımın olmadığını da biliyorum, objektif olmadığımın da farkındayım. Üzgün müyüm? - Evet. Düşünceli miyim? - Çok.

Ne olacağım ben? sorusu yankılanıyor beynimde, ruhumda, bedenimde. Şimdi o sesleri biraz susturup uyuyacağım. Yarın, tekrar deneyeceğim günlerin ilki olacak.

Avrupa'nın En Büyük Müzik Merkezinden Selamlar!

Merhaba sevgili müzikseverler,

Bir süre bloga çok zaman ayıramamış olsam da, özellikle yeni piyanoya başlayacak piyanist adayları ve küçük piyanistlerin velileri ile oldukça sık mailleşiyor ve varlığınızı hissetmenin mutluluğunu hep yaşıyorum. Kimilerinizle beraber gidip piyano modelleri seçmişliğimiz bile var! (Hande hanım, Meltem Hanım ve sevgili Alper gibi:) )

Geçtiğimiz temmuz ayında, Türkiye'yi temsilen uluslararası bir sana festivaline besteci, vokal ve söz yazarı olarak katıldım. Roots and Routes 2014 olarak bilinen ve Avrupa Birliği Gençlik Çalışmaları birimi tarafından da desteklenen organizasyonda 10'dan fazla Avrupa ülkesinin katılımıyla Köln'de muhteşem bir gösteri hazırladık. Elime performans videoları geçer geçmez buradan paylaşacağım. Köln'deyken, tabii ki Avrupa'nın en büyük müzik merkezini de gezmeden olmazdı. İşte size oradan birkaç fotoğraf.

Yamaha her yerde olduğu gibi Avrupa'da da el üstünde tutulan bir marka. Köln müzik merkezindeki piyano modellerinin hepsi dijitaldi, bu da artık piyano geçtiğimiz "elektronik" dönemin bir göstergesi olsa gerek. Artık en profesyonel piyanistler bile turne kapsamlarında artık elektronik piyano tercih edebiliyor ve konserlerde gördüğümüz markaların çoğu da Yamaha kalitesi ve sağlamlığı ile de gözlere çarpıyor. Benim yukarıdaki histerik bakışım da, merkezden ayrılmak istememem sonucu bir dijital piyanoya sarılmayı kendime çare gördüğüm bir an'dan bir kare.

Sarıldığım marka da Yamaha Clavinova CVP601B. Yamaha'nın Clavinova serisi ile yarattığı harikalar zaten tartışmasız, bir ayrı. Hele benim gibi kompozisyon odaklı bir piyanistseniz, kesinlikle bütçen yetiyorsa kullanılması gereken bir müzik şöleni aleti, aygıtı, enstrumanı, başka bir şey işte!

Köln Müzik Merkezinde enstrumanlar açısından oldukça geniş bir yelpaze var, merkezin en güzel yanı da her katın farklı bir disipline ayrılmış olması. Örneğin ilk kat piyanistler, üst katlarda ise gitaristler, vokaller, üflemeli çalgılar ve vurmalı çalgılara ayrılan katlarla her müzisyen kendi katında takılıyor, alışverişini yapıyor. Ben de 2 kulaklık ve 1 Shure Condenser vokal mikrofonumla aşk ile ayrıldım merkezden:) 

Yolu Köln'e düşen her müzikseverin mutlaka ziyaret etmesi gereken, harika bir yer Köln Music Centre. Benden de şimdilik bu kadar :)

The Web that Dominates Them "All"

Isn't it remarkable that one, can have all the power but yet some puny words of some individuals may sway the thought of thousands!

Very near to a certain climax.

"Engelleri Aşacak Kadar Güçlüyüm"

Yok yok, ben değil aslında. Onlar güçlü. Kimsenin olamadığı kadar, hiçbirimizin olamadığı kadar güçlüler.

Minik bedenlerindeki büyük kalplerin en güzel yansımalarından birini izleyeceksiniz birazdan. Düşünüyorum da, uğraştığımız onca "önemli" işin arasında gerçekten kaç tanesi insanlık adına bir yarar taşıyor? Ya da, kendimiz dışında kimler için faydalıyız? Bunu maddi anlamda sormuyorum asla, ama isteklerimiz arttıkça biraz daha mı taşlaşıyor kalbimiz ne?

Ağustos 2013'te, Bilgi Üniversitesi'nden sevgili hocam Cem Hakverdi'nin bir telefonu üzerine çok kıymetli bir işin parçası oluvermiştim birden. Parıltı Derneği'nin görme engelli çocuklar yararına yaptığı bir farkındalık çalışması için, benden piyanoda beste yapmamı istediler. Önce video'yu gördüm, oradaki çocuklardan çıkan her bir kelimenin masumiyeti ve saflığı karşısında ben de temizlenmiştim sanki.

Gözlerimi kapayıp, ellerimin piyano klavyesi üzerinde özgürleşmesine izin verdim. O anda duyduğum karmaşık melodiler, videoda meğersem ne kadar naif duruyormuş!

Ve oraya engelleri aşacak kadar güçlü bu minik kahramanların ufak bir hikayesi çıktı. Siz de, farkındalığın daha yükselmesi için, 5 saniyenizi ayırarak paylaşın lütfen.

Buradan izleyebilirsiniz videoyu.

-Onur